• Hepatit B aşısı (Engerix-B) doğumda, 2. ve 6. aylarda vuruluyor; her dozda 250 mcg (mikrogram) alüminyum var.
  • DtaB (Infanrix) aşısı 2, 4, 6 ve 18 aylarda vuruluyor; her dozda 625 mcg alüminyum var.
  • Hib aşısı (Pedvax) 2, 4 ve 18. aylarda vuruluyor; her dozda 225 mcg alüminyum var.
  • Konjüge Pnömokok aşısı (PCV/Prevnar) 2, 4, 6 ve 12. aylarda vuruluyor; her dozda 125 mcg alüminyum var.
  • Hepatit A (Havrix) aşısı 18 ve 24. aylarda vuruluyor; her doxda 250 mcg alüminyum var.

Yani, devletin önerdiği rutin aşıları olan bebeklerin vücuduna 18 ayda tam 4675 mcg (4.5 mg’nin üzerinde) alüminyum zerk edilmiş oluyor.

[Alüminyum miktarı olunan aşının markasına göre değişiklik gösterebilir; bilgi için prospektüslerine bakınız.]

Alüminyum çok küçük miktarlarda bile nörotoksik etki gösteren bir metaldir ve zararları uzun zamandan beri bilinmektedir.

[http://www.bio.unipd.it/~metalpro/zatta.htm ; http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24202577]

Ta 1927’de, Michigan Üniversitesi’nden toksikoloji uzmanı Dr. Victor Vaughn, Federal Ticaret Komisyonu önünde verdiği ifadede “subkutanöz (deri altından) ve intravenöz (damar içinden) vücuda zerk edilecek hertürlü alüminyum tuzunun zehirli” olduğunu söylemiştir.

Amerikan Pediyatri Akademisi’ne göre ise “alüminyumun bugün sinir sistemi ve diğer dokulardaki çeşitli hücresel ve metabolik süreçleri sekteye uğrattığına dair bulgular mevcut”.

[http://pediatrics.aappublications.org/content/78/6/1150]

Bu da bazı bilimadamı ve araştırmacıların alüminyumun otizmde rolü olabileceğini dile getirmesine yol açmıştır.

[http://drtenpenny.com/wp-content/uploads/2012/07/Aluminum-part-1.pdf ; http://adventuresinautism.blogspot.nl/2008/03/its-not-just-mercury-aluminum-hydroxide.html]

Mevcut bazı bilimsel kanıtlar da bu olasılığı güçlendirmektedir. Örneğin 1997’de “New England Journal of Medicine” dergisinde yayımlanan veriler, PREMATÜRE BEBEKLERE ENJEKTE EDİLDİĞİ TAKDİRDE ALÜMİNYUMUN KAN, KEMİKLER VE BEYİNDE TOKSİK SEVİYELERE ULAŞABİLDİĞİ ve ALÜMİNYUM TOKSİSİTESİNİN 18. AYDA ZİHİNSEL ÖZÜRLER DE DAHİL OLMAK ÜZERE NÖROLOJİK HASARA YOL AÇABİLECEĞİni gösteriyor.

[http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJM199705293362203]

Amerikan İlaç ve Gıda Dairesi (FDA) de alüminyumun tehlikesinden haberdar. FDA’in önemli bir ilaç değerlendirme belgesinde aynen şu ifade geçiyor:

“Araştırmalara göre prematüre yenidoğanlar da dahil olmak üzere böbrek fonksiyonu yetersizliği olan hastalara vücut ağırlıklarının kg başına günde 4 ila 5 mcg‘nin üzerinde alüminyum zerk edilmesi, merkezi sinir sistemi ve kemik toksisitesi ile ilişkilendirilebilecek seviyede alüminyum birikimine yol açmaktadır. Daha düşük dozlarda dahi dokularda alüminyum biriktiği görülmektedir.”

[http://www.accessdata.fda.gov/drugsatfda_docs/label/2004/19626scs019_dextrose_lbl.pdf]

Buna göre, 2 kilo 700 gramlık bir bebek için 11-14 mcg’lik alüminyum zehirli demektir. Doğumda vurulan Hepatit B aşısı 250 mcg alüm. içerdiğine göre, güvenli kabul edilen seviyenin 20 kat üzerindedir!

Takvimdeki aşılardan 1,125 mcg alüminyum alan 2 aylık bir bebek 5.5 kg civarında olduğuna göre, güvenli kabul edilen seviyenin 50 katından fazla alüminyum almış demektir.

Elbette böbrek fonksiyonu düzgün, sağlıklı bebeklerin vücudu bu değerlerin üzerinde alüminyumu kaldırabilecektir. Ancak ne kadar daha fazlasını kaldırabilecekleri kesin olarak bilinmiyor, çünkü bunu ölçecek hiçbir çalışma yapılmış değil. Ayrıca, bebeklerin aşılamadan önce böbrek fonksiyonları da kontrol edilmiyor. O yüzden de hangi bebeğin alüminyum zehirlenmesi geçireceğini önceden bilmek mümkün değil. Onun yerine, anne-babalardan bebekleriyle Rus Ruleti oynamaları isteniyor. Alüminyumsuz aşılar çok daha güvenli opsiyonlar olacaktır bu durumda.